حرف هاي دلم

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم





عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم





با عقل آب عشق به یک جو نمی رود





بیچاره من که ساخته از آب و آتشم





دیشب سرم به بالش ناز وصال و باز





صبحست و سیل اشک به خون شسته بالشم





پروانه را شکایتی از جور شمع نیست





عمریست در هوای تو میسوزم و خوشم





خلقم به روی زرد بخندند و باک نیست





شاهد شو ای شرار محبت که بی غشم





باور مکن که طعنه طوفان روزگار





جز در هوای زلف تو دارد مشوشم...